zondag 21 augustus

Na een 2,5u durende vlucht van Buenos Aires naar San Salvador de Jujuy (hoofdstad van de provincie) was het zover: de gastfamilie! Met een kleine dosis gezonde, maar onnodige stress verliet ik het vliegtuig. Familie Ortiz ontvangde me met open armen! Om het met een spreekwoord uit te drukken; ik ben met mijn gat in de boter gevallen! Het is echt fijn om deel uit te maken van hun gezin.
Van een leeg moment was er geen sprake; nadat mijn bagage mijn kamer gevonden had, bezochtten we San Salvador de Jujuy (of kortweg Jujuy). 

Eens thuis (echt een mooi en gezellig huis -foto´s volgen later-) maakte ik kennis met een eerste Argentijnse gewoonte: eten om 22u ´s avonds (geen aanrader). Aangezien 8u zonder eten toch iets te lang is om te overbruggen, is het hier zowat de gewoonte is om om 18u een chocolate (warme chocomelk) te drinken en bizcochos, pan of cornflakes te eten. Het 18-uurtje in combinatie met het late avondmaal is niet echt ideaal voor de lijn als je het mij vraagt. Nu snap ik waar die extra kilo´s vandaan komen. Verder is het eten hier echt heerlijk! Mmm; naast de asado (typische Argentijnse bbq, zie foto) kent ook de typische Argentijnse ´Dulce de Leche´ er wat van. Ok, ik ben aan het afwijken. Ik moet jullie helaas alweer verlaten, Lucas moet een huiswerk maken op de computer. Tot de volgende (hopelijk komt die iets rapper dan dit blogbericht, waarvoor m´n excuses).