In Argentinië is het nu volop lente; vakantieweer (35 graden is hier niet ongewoon). Aangezien ik vrijdag -25 november- mijn laatste schooldag had en enkel mijn integrales (examens wiskunde, geschiedenis en Spaans) nog ontbreken, kunnen we stellen dat ik zo goed als wel vakantie heb. Officieel daarentegen eindigt het schooljaar op 15 december.
Ok, waar waren we gebleven? Oja, vakantieweer. Zwembadweer. Ik denk dat jullie het plaatje wel snappen. Zoals de meesten onder jullie waarschijnlijk wel al kunnen raden, stik ik hier af en toe. In België is een 30 graden me al te veel; laat staan een 30 a 40 graden in Argentinië, haha.
Slapeloze nachten en een overtollige hoeveelheid insecten zijn ook van de partij. Maar we mogen niet klagen he, het tropisch klimaat van Argentinië heeft zo ook z´n voordelen. Laten we hopen dat ik na deze zomer eindelijk eens wat kleur heb.
Nu we het onderwerp insecten dan toch aangekaart hebben, moet ik jullie meedelen dat de Argentijnse mier wel drie a vier maal groter is dan de Belgische. Help! Gelukkig voor mij geldt: ´hoe groter de mier, hoe gemakkelijker om hem te pakken´. Helaas geldt ook: ´hoe groter de mier, hoe lelijker.´ Ik heb al maanden de intentie om eens een foto te nemen, maar aangezien mijn eerste reactie beperkt blijft tot me snel te verwijderen van de mier/mieren of de mier te doden, ben ik er tot nu toe nog niet in geslaagd. Misschien moet ik mijn broer maar eens inschakelen. Wel kan ik met trots meedelen dat mijn angst al gedaald is. (Zoals ik al vertelde durf ik al zelf de mier te doden! -waar gaan we dat schrijven?-, ook een troep mieren durf ik al te kruisen, jaja.) We zijn er nog niet helemaal; maar ale, babystapjes werken ook. Zoals in België proberen velen me ervan te overtuigen dat een mier slechts een mier is; de ene met al wat meer doeltreffendere manieren dan de andere. Zo at mijn broer een mier om me aan te tonen dat een mier niets doet, haha. Echt kiezig!
And last but not least heb ik Adriaen om me eraan te herinneren dat ik GROTER EN STERKER ben dan om het even welke mier. Lang leve Argentinië!
(Moest er een wedstrijd ´om het meest het woord mier in een tekst gebruiken´ bestaan, zou ik zeker en vast gewonnen hebben.)
maandag 28 november 2011
donderdag 10 november 2011
Fiesta Nacional de los Estudiantes
Ondertussen is het alweer een tijdje geleden dat ik jullie geupdate heb over mijn leven hier in Argentinië. Op aanvraag van mijn mama zal ik dan ook mijn best doen om frequenter informatie met jullie te delen. Het is enkel; ´so little time, so much to do´.
September. Voor de leerlingen van het middelbaar dé maand van het jaar. In tegenstelling tot België waar september niet meer dan ´de eerste maand van het schooljaar´voorstelt.
21 september = Fiesta Nacional de los Estudiantes en begin van de lente. Iets waar alle studenten naar uitkijken. Niet enkel op 21 september wordt er gevierd; nenee, als de Argentijnen feesten, dan doen ze het goed. Ongeveer tot oktober is er wel elke dag een ander feestje in de boliches (disco´s) en kan je genieten van elecciones en desfiles.
Elecciones
Je weet het of je weet het niet, maar in Argentinië is het de gewoonte om elk jaar een koningin te verkiezen. Een hele gebeurtenis. Het begint allemaal in je middelbare school. Iedereen krijgt de kans om zich kandidaat te stellen. Als je uiteindelijk verkozen wordt tot koningin van de school (in mijn geval reina de San Alberto Magno) begint het avontuur. Van departementale naar provinciale naar nationale verkiezingen. De nationale verkiezing vindt elk jaar plaats in Jujuy; hebben we eventjes geluk! Je ziet; Jujuy = klein maar fijn. En ja, je kan het al raden; zo´n evenement kunnen intercambio´s toch niet missen he. In plaats van alles via de tv te volgen, zagen we alles live. Meisjes van mijn leeftijd gekleed in prinsessenjurken ´vochten´ voor de titel ´Reina Nacional de los Estudiantes 2011´. Uiteindelijk won de provincie Missiones; althans het meisje dat Missiones representeerde. Echt een snelle doze; als je het mij vraagt een eerlijke winnares. Jujuy eindigde op de vierde plaats.
(1e plaats; reina
2e plaats; primera princesa
3e plaats; segunda princesa
4e plaats; primera dama de honor
5e plaats; segunda dama de honor)
http://www.youtube.com/watch?v=fcOos7ND1u8
Desfiles (desfile = stoet; in dit geval stoet met zelfgemaakte koetsen)
Middelbare scholen (niet verplicht) maken naar aanleiding van ´la Fiesta Nacional de los Estudiantes´ een koets in een bepaald thema. Het thema van San Alberto Magno was Alice in Wonderland. Had ik eventjes geluk, toevallig mijn lievelingsfilm (althans in mijn kinderjaren).
De koetsen zijn van kop tot teen zelfgemaakt. Ik keek echt mijn ogen uit. Niet te geloven hoeveel werk daar in kruipt! Om jullie een beeld te geven van onze koets heb ik voor onderstaande foto´s gezorgd:
September. Voor de leerlingen van het middelbaar dé maand van het jaar. In tegenstelling tot België waar september niet meer dan ´de eerste maand van het schooljaar´voorstelt.
21 september = Fiesta Nacional de los Estudiantes en begin van de lente. Iets waar alle studenten naar uitkijken. Niet enkel op 21 september wordt er gevierd; nenee, als de Argentijnen feesten, dan doen ze het goed. Ongeveer tot oktober is er wel elke dag een ander feestje in de boliches (disco´s) en kan je genieten van elecciones en desfiles.
Elecciones
Je weet het of je weet het niet, maar in Argentinië is het de gewoonte om elk jaar een koningin te verkiezen. Een hele gebeurtenis. Het begint allemaal in je middelbare school. Iedereen krijgt de kans om zich kandidaat te stellen. Als je uiteindelijk verkozen wordt tot koningin van de school (in mijn geval reina de San Alberto Magno) begint het avontuur. Van departementale naar provinciale naar nationale verkiezingen. De nationale verkiezing vindt elk jaar plaats in Jujuy; hebben we eventjes geluk! Je ziet; Jujuy = klein maar fijn. En ja, je kan het al raden; zo´n evenement kunnen intercambio´s toch niet missen he. In plaats van alles via de tv te volgen, zagen we alles live. Meisjes van mijn leeftijd gekleed in prinsessenjurken ´vochten´ voor de titel ´Reina Nacional de los Estudiantes 2011´. Uiteindelijk won de provincie Missiones; althans het meisje dat Missiones representeerde. Echt een snelle doze; als je het mij vraagt een eerlijke winnares. Jujuy eindigde op de vierde plaats.
(1e plaats; reina
2e plaats; primera princesa
3e plaats; segunda princesa
4e plaats; primera dama de honor
5e plaats; segunda dama de honor)
http://www.youtube.com/watch?v=fcOos7ND1u8
Desfiles (desfile = stoet; in dit geval stoet met zelfgemaakte koetsen)
Middelbare scholen (niet verplicht) maken naar aanleiding van ´la Fiesta Nacional de los Estudiantes´ een koets in een bepaald thema. Het thema van San Alberto Magno was Alice in Wonderland. Had ik eventjes geluk, toevallig mijn lievelingsfilm (althans in mijn kinderjaren).
De koetsen zijn van kop tot teen zelfgemaakt. Ik keek echt mijn ogen uit. Niet te geloven hoeveel werk daar in kruipt! Om jullie een beeld te geven van onze koets heb ik voor onderstaande foto´s gezorgd:
zaterdag 1 oktober 2011
Colegio FASTA San Alberto Magno O.P.
Niet makkelijk om er binnen te geraken. Een slechte ervaring met een buitenlandse student in het verleden zorgde voor wat vertraging, maar uiteindelijk werd ik dan toch toegelaten. Eind goed, al goed. San Alberto Magno (aka de school waar zowel m´n broers als m´n zus naartoe gaan) is een private, katholieke school in Río Blanco; een dorpje op zo´n vijf minuten van Palpalá (afstand te vergelijken met Staden-Sleighage).
En ik die dacht dat Barnum klein was. Ook de te volgen richtingen zijn beperkt; meer bepaald economie of humane. Je hoeft je hersenen dus niet te breken bij het kiezen van een studierichting. In mijn geval werd het economie (meer praktijkgericht, altijd handig wanneer je de taal niet kent).
1 september was het zover; mijn eerste schooldag. Ik was eerder al op de school geweest, dus het was niet de eerste keer dat ik de school zag. Ook kende ik op voorhand al een paar mensen (nieuwsgierigen/vrienden van Franco die me op voorhand al eens wilden zien) wat ervoor zorgde dat ik vol goede moed en zonder zenuwen mijn eerste schooldag tegemoet ging. Wat een ervaring! Mimi Vandenbroucke; de nieuwe leerlinge in segundo polimodal economía (=het voorlaatste jaar).
Een eerste verschil met Barnum te Roeselare is het uniform. Na achttien jaar komt mijn droom dan toch uit; een uniformschool! (Al moet ik wel toegeven dat ik het uniform in het begin niet altijd even flaterend en gemakkelijk vond. Met de nadruk op ´in het begin´; ondertussen ben ik al helemaal geacclimatiseerd aan mijn uniform en ken ik de nodige trucjes om enige vorm van ongemak te vermijden. In het begin sukkelde ik met het hemd. Bovenop het witte hemd komt een sjaaltje met het logo van de school. Om dit sjaaltje te kunnen knopen, moet ook de bovenste knoop van het hemd dicht; dit veroorzaakt 1. stikkingsgevaar en 2. rode plekken in de nek. Later werd duidelijk dat nadat je het sjaaltje geknoopt hebt, de bovenste knoop opnieuw open kan. Lang leve mijn klasgenoten en deze tip!)
Ok, terug naar het uniform. I love it! Echt, een uniform is de handigste uitvinding aller tijden! Gedaan met elke ochtend tijd te verliezen door naar je kast te staren en je af te vragen wat je nu weer gaat aandoen. Na een maand school te volgen in San Alberto ben ik al te weten gekomen dat het uniform niet zodanig strikt is. Elke bordeaux of blauwe trui kan dienst uitmaken van het uniform. Ook maken te laatste jaren een eigen klastrui (te vergelijken met een aspi/chirotrui, maar dan zonder egels en dergelijke). De grijze plooirok tot aan de knieën, de bordeaux kousen, de zwarte schoenen en het witte hemd of de bordeaux polo zijn daarentegen wel een must.
Een tweede verschil is de formatie. Elke ochtend om 7u30 vindt de formatie plaats. Voor mij echt iets vreemds. Het heeft iets militairs. In alfabetische volgorde (veronderstel ik) vormt elke klas twee rijen; een rij voor de jongens en een rij voor de meisjes. Je hebt twee posities, colegio descanso en colegio firme. Bij colegio firme zijn de voeten gesloten en de handen naast je; bij colegio descanso zijn de voeten 15 a 20 centimeter van elkaar verwijderd en de handen op de rug. Natuurlijk niet zo strikt als in het leger, maar ale; het heeft er toch iets van mee. Tijdens de formatie wordt de Argentijnse vlag gehesen en aangezien we een katholieke school zijn wordt er ook gebeden (alles in het Spaans weliswaar; dus ik sta daar maar wat onactief te staan).
Een derde verschil is het verschil in uren. School begint als je het mij vraagt véél te vroeg; 7u30 is haast onmenselijk. Na de formatie volgt de eerste les; de meeste lessen duren 1 uur en 20 minuten (naar mijn mening een eeuwigheid, vooral als je het vergelijkt met de 50 minutenblokken in Barnum). Ook het uur waarop we lunchen is anders, pas om 13u35 eindigt de laastste les van de voormiddag! Meestal verkeer ik rond dat uur al in grote honger, haha. Wel raak ik stilletjes aan gewend aan het Argentijnse ritme. Ondertussen is het voor mij ook al een normale zaak om rond 13u30-14u te eten. Het late avondmaal daarentegen is nog steeds een probleem. Maar geen probleem he, ik heb nog tien maanden om me aan te passen. Tijd genoeg.
Het uniform, de formatie, het verschil in uren... Ik denk dat ik de belangrijkste verschillen opgesomd heb. Een laatste verschil waar ik enorm veel moeite mee had, is het feit dat ze hier hun hand niet opsteken in klas. Het klinkt misschien vreemd, maar wij Belgen zijn echt gewend om eerst je hand op te steken en dan pas te spreken (we doen het misschien niet altijd, maar ale; we zijn het toch zo geleerd). Voor mij was/is het echt wennen om te spreken zonder je hand op te steken. Maar het komt wel.
Aangezien het me uren zou kosten om elk miniem verschil op te sommen, zal ik het maar laten voor wat het is.
Voor de geïnteresseerden onder jullie: mijn lessenrooster
LUNES (maandag)
7u40-9u FOR-DOC (godsdienst)
9u10-10u30 T. Y G. DE LAS ORG. 1 (dubbel boekhouden)
10u45-11u25 HISTORIA (geschiedenis)
11u25-12u05 QUÍMICA (chemie)
12u15-12u55 FOR-DOC
MARTES (dinsdag)
7u40-9u ECONOMÍA (economie)
9u10-10u30 INGLES (Engels)
10u45-12u05 LENGUA (Nederlands in België; hier dus Spaans -literatuur en dergelijke-)
12u15-13u35 ED. FISICA (LO)
14u15-15u35 FOR-DOC
15u45-17u05 CONSEJERÍA (soort van klasuur)
MIERCOLES (woensdag)
7u40-9u T. Y G. DE LAS ORG. 1
9u10-10u30 DERECHO (recht)
10u45-11u25 ECONOMÍA
11u25-12u05 T. Y G. DE LAS ORG. 1
12u15-12u55 MATEMATICA (wiskunde)
12u55-13u35 SIST. INFORM. (informatica)
JUEVES (donderdag)
7u40-9u HISTORIA
9u10-10u30 SIST. INFORM.
0u45-12u05 MATEMATICA
12u15-13u35 ED. FISICA
14u15-15u35 LENGUA
VIERNES (vrijdag)
7u40-9u QUÍMICA
9u10-10u30 DERECHO
10u45-12u05 INGLES
Toen ik me eens verveelde heb ik de lesuren uitgerekend en het komt dus uit dat ik hier in Argentinië meer les heb dan in België. Het is quasi gelijk, maar toch; het scheelt twintig minuten. En ik die dacht dat school hier chill ging zijn. Ook moet is dus wel degelijk studeren. San Alberto is erg strikt op dat vlak. Ik ben hier (in San Alberto) twee maanden op proef (ten gevolge van de slechte ervaring in het verleden), dus ik probeer me zo goed als mogelijk in te zetten. Haha. Nenee, ik zet me gewoon in omdat ik het wil. Het kan me alleen maar helpen om te taal beter te beheersen. Mijn Spaans is nog altijd nie echt dat, maar ik heb wel de indruk dat ik al meer versta. Volgens mijn vrienden en gezin is mijn Spaans al veel verbeterd; altijd leuk om te horen! Vooral de werkwoorden en de lidwoorden zijn nog een probleem, maar ik ben er zeker van dat dat met de tijd wel komt; dag per dag. We blijven positief! Voor mij is het echt een unieke ervaring om een taal op deze manier aan te leren. Geheel anders dan het leren van een taal op school. Al die nieuwe ervaringen zeg, amai amai!
Meer nieuws volgt later, ik heb jullie nog zoveel te vertellen. Ik loop wat achter, maar het komt!
En ik die dacht dat Barnum klein was. Ook de te volgen richtingen zijn beperkt; meer bepaald economie of humane. Je hoeft je hersenen dus niet te breken bij het kiezen van een studierichting. In mijn geval werd het economie (meer praktijkgericht, altijd handig wanneer je de taal niet kent).
1 september was het zover; mijn eerste schooldag. Ik was eerder al op de school geweest, dus het was niet de eerste keer dat ik de school zag. Ook kende ik op voorhand al een paar mensen (nieuwsgierigen/vrienden van Franco die me op voorhand al eens wilden zien) wat ervoor zorgde dat ik vol goede moed en zonder zenuwen mijn eerste schooldag tegemoet ging. Wat een ervaring! Mimi Vandenbroucke; de nieuwe leerlinge in segundo polimodal economía (=het voorlaatste jaar).
Een eerste verschil met Barnum te Roeselare is het uniform. Na achttien jaar komt mijn droom dan toch uit; een uniformschool! (Al moet ik wel toegeven dat ik het uniform in het begin niet altijd even flaterend en gemakkelijk vond. Met de nadruk op ´in het begin´; ondertussen ben ik al helemaal geacclimatiseerd aan mijn uniform en ken ik de nodige trucjes om enige vorm van ongemak te vermijden. In het begin sukkelde ik met het hemd. Bovenop het witte hemd komt een sjaaltje met het logo van de school. Om dit sjaaltje te kunnen knopen, moet ook de bovenste knoop van het hemd dicht; dit veroorzaakt 1. stikkingsgevaar en 2. rode plekken in de nek. Later werd duidelijk dat nadat je het sjaaltje geknoopt hebt, de bovenste knoop opnieuw open kan. Lang leve mijn klasgenoten en deze tip!)
Ok, terug naar het uniform. I love it! Echt, een uniform is de handigste uitvinding aller tijden! Gedaan met elke ochtend tijd te verliezen door naar je kast te staren en je af te vragen wat je nu weer gaat aandoen. Na een maand school te volgen in San Alberto ben ik al te weten gekomen dat het uniform niet zodanig strikt is. Elke bordeaux of blauwe trui kan dienst uitmaken van het uniform. Ook maken te laatste jaren een eigen klastrui (te vergelijken met een aspi/chirotrui, maar dan zonder egels en dergelijke). De grijze plooirok tot aan de knieën, de bordeaux kousen, de zwarte schoenen en het witte hemd of de bordeaux polo zijn daarentegen wel een must.
Een tweede verschil is de formatie. Elke ochtend om 7u30 vindt de formatie plaats. Voor mij echt iets vreemds. Het heeft iets militairs. In alfabetische volgorde (veronderstel ik) vormt elke klas twee rijen; een rij voor de jongens en een rij voor de meisjes. Je hebt twee posities, colegio descanso en colegio firme. Bij colegio firme zijn de voeten gesloten en de handen naast je; bij colegio descanso zijn de voeten 15 a 20 centimeter van elkaar verwijderd en de handen op de rug. Natuurlijk niet zo strikt als in het leger, maar ale; het heeft er toch iets van mee. Tijdens de formatie wordt de Argentijnse vlag gehesen en aangezien we een katholieke school zijn wordt er ook gebeden (alles in het Spaans weliswaar; dus ik sta daar maar wat onactief te staan).
Een derde verschil is het verschil in uren. School begint als je het mij vraagt véél te vroeg; 7u30 is haast onmenselijk. Na de formatie volgt de eerste les; de meeste lessen duren 1 uur en 20 minuten (naar mijn mening een eeuwigheid, vooral als je het vergelijkt met de 50 minutenblokken in Barnum). Ook het uur waarop we lunchen is anders, pas om 13u35 eindigt de laastste les van de voormiddag! Meestal verkeer ik rond dat uur al in grote honger, haha. Wel raak ik stilletjes aan gewend aan het Argentijnse ritme. Ondertussen is het voor mij ook al een normale zaak om rond 13u30-14u te eten. Het late avondmaal daarentegen is nog steeds een probleem. Maar geen probleem he, ik heb nog tien maanden om me aan te passen. Tijd genoeg.
Het uniform, de formatie, het verschil in uren... Ik denk dat ik de belangrijkste verschillen opgesomd heb. Een laatste verschil waar ik enorm veel moeite mee had, is het feit dat ze hier hun hand niet opsteken in klas. Het klinkt misschien vreemd, maar wij Belgen zijn echt gewend om eerst je hand op te steken en dan pas te spreken (we doen het misschien niet altijd, maar ale; we zijn het toch zo geleerd). Voor mij was/is het echt wennen om te spreken zonder je hand op te steken. Maar het komt wel.
Aangezien het me uren zou kosten om elk miniem verschil op te sommen, zal ik het maar laten voor wat het is.
Voor de geïnteresseerden onder jullie: mijn lessenrooster
LUNES (maandag)
7u40-9u FOR-DOC (godsdienst)
9u10-10u30 T. Y G. DE LAS ORG. 1 (dubbel boekhouden)
10u45-11u25 HISTORIA (geschiedenis)
11u25-12u05 QUÍMICA (chemie)
12u15-12u55 FOR-DOC
MARTES (dinsdag)
7u40-9u ECONOMÍA (economie)
9u10-10u30 INGLES (Engels)
10u45-12u05 LENGUA (Nederlands in België; hier dus Spaans -literatuur en dergelijke-)
12u15-13u35 ED. FISICA (LO)
14u15-15u35 FOR-DOC
15u45-17u05 CONSEJERÍA (soort van klasuur)
MIERCOLES (woensdag)
7u40-9u T. Y G. DE LAS ORG. 1
9u10-10u30 DERECHO (recht)
10u45-11u25 ECONOMÍA
11u25-12u05 T. Y G. DE LAS ORG. 1
12u15-12u55 MATEMATICA (wiskunde)
12u55-13u35 SIST. INFORM. (informatica)
JUEVES (donderdag)
7u40-9u HISTORIA
9u10-10u30 SIST. INFORM.
0u45-12u05 MATEMATICA
12u15-13u35 ED. FISICA
14u15-15u35 LENGUA
VIERNES (vrijdag)
7u40-9u QUÍMICA
9u10-10u30 DERECHO
10u45-12u05 INGLES
Toen ik me eens verveelde heb ik de lesuren uitgerekend en het komt dus uit dat ik hier in Argentinië meer les heb dan in België. Het is quasi gelijk, maar toch; het scheelt twintig minuten. En ik die dacht dat school hier chill ging zijn. Ook moet is dus wel degelijk studeren. San Alberto is erg strikt op dat vlak. Ik ben hier (in San Alberto) twee maanden op proef (ten gevolge van de slechte ervaring in het verleden), dus ik probeer me zo goed als mogelijk in te zetten. Haha. Nenee, ik zet me gewoon in omdat ik het wil. Het kan me alleen maar helpen om te taal beter te beheersen. Mijn Spaans is nog altijd nie echt dat, maar ik heb wel de indruk dat ik al meer versta. Volgens mijn vrienden en gezin is mijn Spaans al veel verbeterd; altijd leuk om te horen! Vooral de werkwoorden en de lidwoorden zijn nog een probleem, maar ik ben er zeker van dat dat met de tijd wel komt; dag per dag. We blijven positief! Voor mij is het echt een unieke ervaring om een taal op deze manier aan te leren. Geheel anders dan het leren van een taal op school. Al die nieuwe ervaringen zeg, amai amai!
Meer nieuws volgt later, ik heb jullie nog zoveel te vertellen. Ik loop wat achter, maar het komt!
woensdag 7 september 2011
zondag 21 augustus
Na een 2,5u durende vlucht van Buenos Aires naar San Salvador de Jujuy (hoofdstad van de provincie) was het zover: de gastfamilie! Met een kleine dosis gezonde, maar onnodige stress verliet ik het vliegtuig. Familie Ortiz ontvangde me met open armen! Om het met een spreekwoord uit te drukken; ik ben met mijn gat in de boter gevallen! Het is echt fijn om deel uit te maken van hun gezin.
Van een leeg moment was er geen sprake; nadat mijn bagage mijn kamer gevonden had, bezochtten we San Salvador de Jujuy (of kortweg Jujuy).
Eens thuis (echt een mooi en gezellig huis -foto´s volgen later-) maakte ik kennis met een eerste Argentijnse gewoonte: eten om 22u ´s avonds (geen aanrader). Aangezien 8u zonder eten toch iets te lang is om te overbruggen, is het hier zowat de gewoonte is om om 18u een chocolate (warme chocomelk) te drinken en bizcochos, pan of cornflakes te eten. Het 18-uurtje in combinatie met het late avondmaal is niet echt ideaal voor de lijn als je het mij vraagt. Nu snap ik waar die extra kilo´s vandaan komen. Verder is het eten hier echt heerlijk! Mmm; naast de asado (typische Argentijnse bbq, zie foto) kent ook de typische Argentijnse ´Dulce de Leche´ er wat van. Ok, ik ben aan het afwijken. Ik moet jullie helaas alweer verlaten, Lucas moet een huiswerk maken op de computer. Tot de volgende (hopelijk komt die iets rapper dan dit blogbericht, waarvoor m´n excuses).
Van een leeg moment was er geen sprake; nadat mijn bagage mijn kamer gevonden had, bezochtten we San Salvador de Jujuy (of kortweg Jujuy).
Eens thuis (echt een mooi en gezellig huis -foto´s volgen later-) maakte ik kennis met een eerste Argentijnse gewoonte: eten om 22u ´s avonds (geen aanrader). Aangezien 8u zonder eten toch iets te lang is om te overbruggen, is het hier zowat de gewoonte is om om 18u een chocolate (warme chocomelk) te drinken en bizcochos, pan of cornflakes te eten. Het 18-uurtje in combinatie met het late avondmaal is niet echt ideaal voor de lijn als je het mij vraagt. Nu snap ik waar die extra kilo´s vandaan komen. Verder is het eten hier echt heerlijk! Mmm; naast de asado (typische Argentijnse bbq, zie foto) kent ook de typische Argentijnse ´Dulce de Leche´ er wat van. Ok, ik ben aan het afwijken. Ik moet jullie helaas alweer verlaten, Lucas moet een huiswerk maken op de computer. Tot de volgende (hopelijk komt die iets rapper dan dit blogbericht, waarvoor m´n excuses).
dinsdag 23 augustus 2011
Goodbye Belgium, hello Argentina -the arrival camp-
Achttien augustus was het zover. Na enige moeite slaagde ik erin om m´n bagage te beperken tot twintig kilo. Na twee vluchten, waaronder een van plus minus elf uur, arriveerden we in Buenos Aires. In het vliegveld werden we opgesplitst in drie kampen. Als enige Vlaming (niet als enige Belg, lang leve Valentine en Gaspard uit Wallonie) kreeg ik kamp groen toegewezen. Maar geen probleem he; hoe meer uitdagingen, hoe meer vreugde. Bij de talentshow werd duidelijk dat de Belgen wel degelijk de beste waren, hahaha. Gaspard had het geniale idee om een goocheltruc te doen. Spijtig dat ik geen filmpje heb om te tonen :p
Op de kamer sliep ik met twee Duitse meisjes en een meisje uit Noorwegen (een Noorwegisch meisje?). Allemaal aangename mensen (: Het is echt zot hoe je in contact komt met mensen van over de hele wereld! En voor de mensen van chiro ´t Piegoetje Staden die m´n blog lezen: het spel ´Ninja´ is blijkbaar universeel. Het kamp duurde amper twee dagen (vrijdagmiddag tot en met zondagmiddag). Oja, bijna vergeten. Op het kamp aten we gewoonweg Spaghetti als voorgerecht; als dat niet zot is!
dinsdag 19 juli 2011
Mimi Ortiz
Jaja, zaterdag 16 juli was het zover! Dé email van AFS -een email met informatie over je gastgezin- bevond zich in mijn inbox. Onbeschrijfelijk! Mimi Ortiz; klinkt goed, vind je niet? Beth krijgt volgend jaar concurrentie, haha. Naast mijn gastouders, mijn twee gastbroers -Lucas en Franco- en mijn gastzus -Delfina- zullen ook een hond, een kat en twee woestijnratten me opwachten in Palpalá. Voor degenen onder jullie die geen idee hebben hoe een woestijnrat eruitziet -zit er niet mee in; ik had hetzelfde probleem-, heb ik een fotootje gezocht (:
Palpalá, Jujuy
Palpalá; als dat geen mooie plaatsnaam is! Mimi, Palpalá, Jujuy; klinkers genoeg, haha. Jujuy, een provincie gelegen in het noordwesten van Argentinië, en meer bepaald Palpalá wordt vanaf volgende maand mijn thuisbasis; spannend! Binnen de maand pak ik men valies (jaja, valies; in het enkelvoud) en verlaat ik het fantastische België. Positieve stress is op dit moment mijn vriend.
Abonneren op:
Reacties (Atom)